Het mestonderzoek


Het mestonderzoek is een zeer belangrijk onderzoek. Men kan er heel wat ziekteverwekkers mee opsporen, zoals wormen, coccidiose, flagellaten, gisten, schimmels en bacteriën.

 

Indien men wil weten welke bacterie de ziekteverwekker is, moet men een staal op kweek zetten. Dit gebeurt in een bacteriologisch laboratorium op speciale voedingsbodems en onder gecontroleerde omgevingsomstandigheden. Men kan er tegelijkertijd een bepaling laten verrichten (antibiogram) om de gevoeligheid voor bepaalde medicijnen vast te stellen. Ook kan men de bacteriën kleuren m.b.v. de gramkleuring. Deze methode is in de praktijk al voldoende om een eerste diagnose te kunnen stellen en bepaalde medicijnen te adviseren.  

 

Best is dat je zelf een vers meststaal meebrengt naar de dierenarts. Indien er geen verse mest onderaan in de kooi ligt, die je hebt meegenomen, kan men dit staal gebruiken. Als er wel verse mest op de bodem van de kooi ligt, kan men deze gebruiken tenminste als deze op een krant of papier ligt en niet op zand of kattenbakvulling.

 

De mest wordt op een preparaatglaasje gedept en er wordt een beetje fysiologisch water op gedaan. Men bekijkt het met een vergroting van 200X.

 


 

De uitwerpselen van kanaries bestaan uit drie delen:

  • De verteerde voeding is bruin tot groen en kan eitjes bevatten van heel wat parasieten zoals bijvoorbeeld Isospora serini en Isospora canaria. Als de uitwerpselen onverteerde zaden bevatten kan dit een indicatie zijn van een ernstige stoornis van het spijsverteringssysteem door bijvoorbeeld bacteriën of schimmels. De kleur is een maatstaf voor de mate van vertering. De kleur is wel onderhevig aan de toevoeging van kleurstoffen aan het voedsel. In geval van diarree is het deze fractie die te veel vocht zal bevatten.
  • De uraten (urinezuurkristallen) zijn onder normale omstandigheden hagelwit. Bij leverafwijkingen zal deze kleur groener worden. Als de uraten rood zijn, wijst dit op een ernstige metaalvergiftiging.
  • De fractie water is helder en doorzichtig van kleur. Als een kanarie stress heeft zal hij meer water afscheiden. Er zijn ook bepaalde ziekten die ervoor zorgen dat de kanarie meer water opneemt, waardoor deze fractie ook zal toenemen. Vaak wordt dit verward met diarree.