De autopsie

Met een autopsie kan men de doodsoorzaak achterhalen en bepaalde ziekteverwekkers aantonen. De autopsie gebeurt steeds volgens dezelfde stappen, die hieronder worden beschreven. Men kan tot 72 uur na de dood een autopsie uitvoeren op voorwaarde dat de kanarie na sterfte zo snel mogelijk in de koelkast gelegd wordt. Als men niet binnen de 72 uur een autopsie kan laten uitvoeren, moet je de kanarie zo snel mogelijk invriezen en een dag voor de autopsie laten ontdooien in de koelkast. De lichaamstemperatuur van een kanarie is hoog, waardoor de ontbinding zeer snel gaat worden ingezet en de dode kanarie niet meer kan gebruikt worden voor verder onderzoek. In de meeste gevallen wordt de autopsie uitgevoerd in het dierenartsencentrum zelf.

De dierenarts stelt zijn vragen om bepaalde ziekten uit te sluiten. In geval van een plots overlijden denkt men aan een hoofdtrauma, door in een paniekreactie ergens tegen te vliegen kan een schedeldakbloeding ontstaan. Men verwijdert de huid op de schedel en kijkt of er een bloeding is te zien. Bij de linkse vogel is dit duidelijk het geval.

Als de eigenaar spreekt van ademnood kijkt men in de snavel naar de slijmvliezen en de tong. Men zoekt naar een mogelijk witte aanslag van gisten.

Voor een autopsie van dode kanaries heb je een pincet, een schaartje, ontsmettingsalcohol (70 %) en handschoenen nodig.

Men bevochtigt de kanarie met 70 % alcohol om te ontsmetten en ervoor te zorgen dat niet overal veren liggen. Nadat men de veren heeft geopend, kan men de borst en de buik zien.

Men maakt een incisie in de huid over de borstkam heen.

Men stroopt de kanarie en verwijdert de huid.

Net onder het borstbeen maakt men een incisie.

Men tilt het borstbeen met de spieren zachtjes op en knipt het langs beide zijden los.

Aan de schouders knipt men de spieren en het borstbeen nogmaals door, waardoor het borstbeen los komt.

Alzo bekomt men een overzicht over de organen in de borst- en buikholte.

Nu haalt men de spijsverteringsorganen er één voor één uit. Hiervoor haalt men eerst de milt (groene cirkel) eruit. Deze is te vinden onder de magen (rode cirkel), die men hiervoor gaat optillen.

Men maakt een preparaat van de kliermaaginhoud (groene cirkel), de dunne darminhoud (blauwe cirkel) en de inhoud van de dikke darm net voor de cloaca (rode cirkel). Men gaat dit preparaat dan onder de microscoop bekijken bij een vergroting van 200X om ziekteverwekkers op te sporen.

Als het hele spijsverteringsstelsel verwijderd is, ziet men het hart, de longen, de geslachtsorganen (teelballen in dit geval) en de nieren.

Nadien kunnen afdrukpreparaten gemaakt worden van lever, milt, long, nier en hart. Deze worden gekleurd met hemacolor (10 sec in de fixeervloeistof, 6 sec in de rode kleurstof en 12 sec in de blauwe kleurstof).

Dit wordt dan microscopisch bekeken bij een vergroting van 1000X met immersie-olie.

Meestal wordt het preparaat doorgestuurd naar gespecialiseerde laboratoria. Men kan ook andere stalen doorsturen naar gespecialiseerde laboratoria in bacteriologie, mycologie of virologie. Men kan bijvoorbeeld bloed opsturen voor een bloedonderzoek voor het beoordelen van inwendige stoornissen.

De autopsie

Kevin Clijmans